என்னுயிரே..எந்தன்..

என் உயிரே..
என்னுயிரே..
எந்தன் இன்னுயிரே....
இப்படி
எத்தனை வார்த்தைகளால்
கவிதை எழுதினாலும்
என்ன....
என் பக்கம்
திரும்ப மறுக்கிறது
உன் மனசு..

உன் காதலுக்காக
ஏங்கிச் சாகிறது
என் மனசு..

உயிரே வருவாயா?

சங்கீத வானில்
சந்தோஷ மேகம்
பூமழை தூவும்
நேரம் இந்நேரம்..

எந்நாளும் நெஞ்சில்
ஏதோ ஒர் ஏக்கம்
உந்தன் பிரிவாலே
உள்ளத்தில் இருக்கும்..

வைகறையின் ராகம்
கேட்கின்ற நேரம்
உந்தன் குரலே என்
காதினுள் ஒலிக்கும்..

தினம் தினம் வானில்
வெண்ணிலவும் வந்து
உந்தன் முகத்தை
நினைவூட்டுகிறதே..

உயிரே வருவாயா..
நேசம் தருவாயா..
ஏங்கும் நெஞ்சின்
ஏக்கம் தீர்ப்பாயா..?

இதயம் எனும் குழந்தை..

ஆசைப்பட்ட பொருளுக்காக
அடம்பிடித்து
அழும்
குழந்தையைப் போலத்தான்
என் இதயமும்..
உன் காதலுக்காக
ஏங்கி அழும்
அந்த குழந்தையிடம்
என்ன சொல்ல?..
சொல்..சொல்..என்னுயிரே..?